آبریزش چشم: علل و روشهای درمانی

آبریزش چشم مشکلی کاملاً متداول به ویژه در بین سالخوردگان است. مسدود شدن یکی از مجراهای اشک متداول‌ترین علت آن است اما دلایل مختلف دیگری نیز می‌تواند داشته باشد. اگر علائم خفیف باشند ممکن است نیاز به درمان نداشته باشید. عمل جراحی معمولاً انسداد مجرای اشک را برطرف می‌کند. سایر درمان‌ها به علت انسداد بستگی دارد.

چه کسانی به آبریزش چشم مبتلا می‌شوند؟

آبریزش چشم (پایین آمدن اشک به روی گونه‌ها) در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد اما در بچه‌های کوچک و افراد بالای ۶۰ سال متداول‌تر است. این مشکل ممکن است برای یکی از چشم‌ها یا هر دو آنها اتفاق بیفتد.

اشک‌های طبیعی

در قسمت بالا و گوشه هر چشم غده کوچکی وجود دارد که غده اشکی یا لاکریمال نامیده می‌شود. وقتی پلک می‌زنید، پلک شما اشک‌ها را به روی چشمتان پخش می‌کند تا آن را مرطوب نگه دارد.

سپس اشک‌ها به یک کانال کوچک در سمت داخلی چشم به داخل یک کیسه ریخته می‌شوند. از آنجا به یک مجرا که مجرای اشک نامیده می‌شود جریان یافته و به بینی می‌ریزد.

علل احتمالی آبریزش چشم

گریه کردن زیاد

• احساسات ممکن است باعث گریه کردن شما شوند.
• هر چیزی که چشم را اذیت کند ممکن است باعث شود اشک بریزید. اشک ریختن واکنش محافظتی چشم برای کمک به پاک سازی آلاینده‌ها از چشمتان است. بعنوان مثال:

- آلاینده‌های شیمیایی مثل پیاز، دود و از این قبیل.
- عفونت بخش جلویی چشم.
- آلرژی که موجب التهاب جلوی چشم می‌شود.
- آسیب دیدگی و جراحت کوچک جلوی چشم یا یک تکه آشغال یا شن و ماسه که وارد چشم شود.
- به سمت داخل رشد کردن مژه‌ها که می‌تواند جلوی چشم را اذیت کند.

• ناهنجاری‌های فیلم اشک. بعنوان مثال، محتوی چربی اشک‌ها ممکن است درست نباشد. به همین علت ممکن است فیلم اشک به طور یکنواخت روی چشم پخش نشود. بعد ممکن است تکه‌هایی خشکی ایجاد شود که ممکن است زخم شده و باعث آب آمدن از چشمتان شود.
• بیماری تیروئید نیز یک علت نامتداول این مشکل است.

مشکل تخلیه اشک

• اشک‌ها ممکن است در هر نقطه‌ای در کانال تخلیه مسدود شوند.

- متداول‌ترین علت آبریزش چشم در بزرگسالان انسداد مجرای چشم درست در زیر کیسه اشک است. گفته می‌شود که این به دلیل باریک شدن تدریجی انتهای بالایی مجرای اشک است که به علت التهاب خفیف مداوم ایجاد می‌شود. اگر دچار انسداد مجرای اشک شده باشید، نه تنها دچار آبریزش چشم بلکه اشک‌های راکد داخل کیسه اشک هم ممکن است عفونی شوند. اگر کیسه اشک عفونی شود، ممکن است ترشحی چسبناک از چشمتان داشته باشید.
- گاهی اوقات مجرای اشک به طور کامل بسته نمی‌شود اما آنقدر باریک می‌شود که همه اشک‌ها را تخلیه می‌کند.
- و ندرتاً هم ممکن است ورودی کانالیکولی در گوشه داخلی چشم بسته شود که ممکن است بخاطر التهاب یا زخم باشد.
- پلیپ بینی نیز ممکن است از بیرون آمدن اشک‌ها از مجرای اشک جلوگیری کند.

• بعضی بچه‌ها از همان زمان به دنیا آمدن، مجرای اشکشان به طور کامل باز نشده است. این مشکل کاملاً متداول است و معمولاً بعد از چند هفته بدون هیچ درمان برطرف می‌شود.
• اکتروپیون.  این قسمتی است که پلک پایینی به بیرون از چشم برمی‌گردد. اکتروپیون ممکن است باعث شود که که اشک‌ها به جای اینکه به سمت کیسه اشک بروند، از گوشه پایین پلک پایین بیایند.

آیا نیاز به‌ آزمایش است؟

گاهی اوقات علت به راحتی تشخیص داده می‌شود. بعنوان مثال، عفونت‌ها، اکتروپیون، انتروپیون و ورم ملتحمه اگر با معاینه ساده هیچ دلیل مشخصی تشخیص داده نشود، نیاز به آزمایشات بیشتر خواهد بود. این به شدت آبریزش و میزان ناراحت‌کننده بودن آن بستگی دارد.

اگر مشکل تخلیه اشک تشخیص داده شود، متخصص چشم کانال تخلیه اشک را تحت بیهوشی موضعی آزمایش خواهد کرد. او یک میله باریک به داخل کانالیکولی به سمت کیسه اشک وارد کرده تا انسداد آن را بررسی کند. اگر میله تا اندازه کیسه اشک فرو رود، می‌توان به داخل مجرای اشک مایع تزریق کرد تا دید از بینی بیرون می‌آید یا خیر. تزریق گاهی مشکل انسداد را برطرف می‌کند اما این تسکین ممکن است موقتی باشد. سپس عکس رادیولوژی گرفته می‌شود. روی تصویر می‌توان رنگ تزریق شده در مجرا را مشاهده کرد. همچنین انسداد یا باریک شدن مجرای اشک نیز قابل مشاهده خواهد بود.

درمان آبریزش چشم

درمان ناراحتی و سوزش چشم

اکثر اوقات علت قابل درمان است. بعنوان مثال:

• مژه‌هایی که جلو چشم را از بین می‌برد (انتروپیون) قابل برداشتن است.
• ورم ملتحمه معمولاً با قطره چشم قابل درمان است.
• تکه‌های شن و ماسه یا زباله قابل برداشتن است.

درمان مشکلات تخلیه اشک

• اکتروپیون  معمولاً با یک عمل جراحی عمومی روی پلک پایینی قابل درمان است.
• بچه‌هایی که دچار آبریزش چشم هستند، معمولاً با بزرگ شدن برطرف می‌شود.
• انسداد کانال‌ها در بزرگسالان.

- اگر آبریزش چشم خفیف باشد یا زیاد اذیتتان نکند، نیازی به درمان ندارد.
- انسداد مجرای اشک با عمل جراحی قابل درمان است. در این عمل کانالی جدید از کیسه اشک به داخل بینی گذاشته می‌شود. سپس اشک‌ها از هر انسداد عبور می‌کند.
- باریک شدن کانالی که به کیسه اشک می‌رسد که کاملاً بسته نشده باشد، با وارد کردن یک میله بازتر می‌شود. اما اگر کاملاً بسته شده باشد، برای آبکشی کردن اشک به داخل بینی نیاز به عمل خواهد بود.

لکه خونی در چشم

خونریزی زیر ملتحمه

وجود قرمزی یا خون در چشم می‌تواند ناشی از التهاب یا گسیختگی رگ‌های خونی باشد. عارضه‌ای که به آن خونریزی زیرملتحمه‌ای (Subconjunctival Hemorrhage) می گویند. ملتحمه یک لایه شفاف محافظ است که سطح داخلی پلک ها و روی سفیدی کره چشم را می پوشاند.

ملتحمه لایه نازکی است که سطح بیرونی چشم به جز محل قرنیه در وسط را می‌پوشاند. در ملتحمه چشم، رگ های خونی کوچک،  گلبول های سفید و رشته های عصبی به مقدار زیادی وجود دارد. این عروق شکننده بوده و به راحتی پاره شده و ایجاد خونریزی زیر ملتحمه می کنند.

حتی مقدار اندکی نشت خون و گیر افتادن آن زیر ملتحمه باعث می‌شود ظاهر چشم به شدت قرمز شود.

خونریزی زیر ملتحمه معمولا به صورت یکطرفه و با شروع ناگهانی اتفاق می افتد. طوری که بیمار بسیار نگران شده و سریعا به پزشک مراجعه می کند.

اگرچه ظاهر این خونریزی بسیار نگران کننده است، اما در اغلب موارد مشکل جدی وجود ندارد و خونریزی بعد از 1 تا 2 هفته خود به خود جذب می شود.

هر کسی ممکن است دچار خونریزی زیر ملتحمه چشم شود، اما افراد دارای فشار خون بالا و بیماران دیابتی بیشتر در معرض آن هستند.

برخی فعالیت‌ها که باعث فشار آوردن بر روی چشم می‌شوند مثلا مالیدن چشم، عطسه، سرفه و یا بلند کردن اشیای سنگین نیز ممکن است باعث گسیختگی رگ‌های خونی در سطح چشم و قرمزی آن شود.

این حالت در تمام سنین اتفاق می افتد، اما امکان بروز آن با افزایش سن، بیشتر می شود. این حالت در نوزادان تازه متولد شده نیز مشاهده می شود که علت آن معمولا تغییرات فشار بدن نوزاد در هنگام تولد است.

خونریزی زیر ملتحمه یکی از عوارض شایع و خفیف بعد از عمل لیزیک چشم است.       

قرمزی چشم باید بدون درمان در عرض یک تا سه هفته ناپدید شود.

علائم و نشانه های بیماری کدامند؟

- لکه قرمز یا خونی در سفیدی چشم، این لکه می تواند در روزهای آینده گسترش یافته و تمامی سفیدی چشم را بپوشاند.

- عدم وجود درد

- عدم وجود تغییرات بینایی

علل به وجود آورنده این بیماری کدامند؟

- اغلب اوقات، شکنندگی عروق زیر ملتحمه

- بالا رفتن فشار داخلی بدن مانند عطسه، سرفه، استفراغ های شدید، زور زدن

- مالیدن شدید چشم

- ضربه به چشم

- برداشتن وسایل سنگین

- بالا بودن فشار خون

- اختلالات انعقادی خون

- عفونت های شدید چشمی

- اختلالات بلعیدن غذا

- مشکلات قلبی عروقی

تشخیص خونریزی زیر ملتحمه چگونه صورت می گیرد؟

معمولا افراد در هنگام مشاهده خود در آینه، متوجه بروز این حالت شده و یا اطرافیان، وقوع این حالت را به او اطلاع می دهند.

برای ارزیابی این حالت، فشارخون شخص باید اندازه گیری شود و اگر علت به وجود آورنده آن ضربه به چشم باشد، باید بررسی های دقیق تری با Slit lamp( میکروسکوپ مخصوص معاینه چشم) صورت گیرد.

درمان این بیماری چیست؟

معمولا برای خونریزی زیر ملتحمه احتیاج به درمان خاصی نیست و این حالت بعد از 1 تا 3 هفته خودبه خود بهبود می یابد.

بهتر است مصرف آسپیرین و ایبوپروفن و داروهای مشابه آن قطع شود.

در موارد خونریزی زیر ملتحمه ای باید به مریض اطمینان داد که رنگ خونریزی بعد از مدتی کوتاه تغییر کرده و بعد از حداکثر دو هفته خون خود به خود کاملا جذب شده و این حالت از بین می رود.

کمپرس آب گرم، دو روز بعد از شروع خونریزی،  جذب خون را سریع تر می کند.

بهتر است به مریض گفته شود که دو ھفته بعد برای معاینه مجدد و بررسی جذب خونریزی، مراجعه کند.

البته ناگفته نماند که در صورتی که خونریزی زیر ملتحمه ای تکرار شود، باید بیمار از نظر برخی بیماری های سیستمیک مانند فشار خون و دیابت بررسی شود.

 چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

 در صورت همراه بودن خونریزی زیر ملتحمه با شرایط زیر باید به چشم پزشک مراجعه کرد:

- درد شدید

- تغییرات بینایی مانند تاری دید، دوبینی

- سابقه فشارخون

- سابقه اختلالات انعقادی خون

- صدمه به چشم و سر

- وقوع خونریزی همزمان در هر دو چشم

مبع:تبیان

وقتی عنبیه چشم آسیب می‌بیند

شاید در ارتباط با آسیب‌دیدگی عنبیه یا بخش رنگی و شفاف چشم که تنظیم نور دریافتی سیستم بینایی به آن وابسته است، کمتر شنیده باشید. عنبیه ممکن است در برخی افراد به صورت مادرزادی تشکیل نشده باشد و مهم‌تر از آن، بر اثر ضربات ناشی از حوادث یا برخی بیماری‌های چشمی آسیب ببیند.

از آنجا که آسیب دیدگی عنبیه باعث افزایش حساسیت و کاهش بینایی در نور می شود و در زیبایی فرد نیز تاثیر منفی دارد، ترمیم یا جایگزینی این عضو ضرورت پیدا می کند.

دکتر سید حسن هاشمی، دبیر انجمن چشم پزشکی ایران در ارتباط با عمل پیوند عنبیه چشم می گوید:

این عمل بر خلاف پیوند قرنیه، از طریق پیوند بافت طبیعی ممکن نیست، چراکه عنبیه بافتی پرخون است و امکان پیوند آن وجود ندارد، اما می توان آن را با روش های جراحی ترمیم کرد، یا اگر ترمیم امکان پذیر نباشد، با استفاده از عنبیه مصنوعی، امکان جایگزین کردن قسمت های از دست رفته وجود دارد.

اگر آسیب عنبیه محدود باشد، می توان آن را ترمیم کرد.

از آنجا که پیوند بافت طبیعی عنبیه به احتمال زیاد، با واکنش های التهابی و رد پیوند همراه است، انجام آن ممکن نیست، اما عنبیه مصنوعی اکنون قادر است با درصد بالایی از موفقیت، ظاهر و عملکرد عنبیه آسیب دیده را اصلاح کند.

به بیان دیگر اگر در جریان آسیب به چشم، مقدار زیادی از بافت عنبیه از بین رفته باشد، جایگزینی آن با توجه به کاهش بینایی شخص و واکنش های شدید حساسیتی نسبت به نور، با کمک عنبیه مصنوعی ضرورت می یابد.

امکان رد پیوند وجود ندارد

در مورد انجام پیوند عنبیه مصنوعی با توجه به آن که این عنبیه ها از مواد سازگار بافتی تهیه می شود، رد پیوند رخ نمی دهد، اما اگر قرار بود عنبیه طبیعی به چشم افراد پیوند زده شود، موضوع رد پیوند همانند سایر بافت ها وجود داشت.

البته عنبیه مصنوعی قادر نیست با باز و بسته شدن، اندازه مردمک را تغییر دهد، اما می تواند نور ورودی به چشم را تا اندازه ای تنظیم کند.

با توجه به این که معمولا آسیب به عنبیه در یک چشم رخ می دهد، چشم پزشک باید بتواند دو چشم بیمار را پس از جراحی تا حد ممکن همرنگ کند و خوشبختانه عنبیه مصنوعی این امکان را فراهم می کند.

وقتی عنبیه و قرنیه آسیب می بیند

در برخی موارد، ممکن است آسیب به چشم شدید باشد و آسیب همزمان قرنیه و عنبیه اتفاق بیفتد. در چنین شرایطی همزمان با ترمیم پارگی قرنیه یا با گذشت زمانی مشخص پس از ترمیم اولیه چشم، لازم است عنبیه نیز ترمیم شود.

در بیشتر موارد، این دو عمل همزمان انجام نمی شود و ترمیم عنبیه با فاصله ای از عمل اول انجام می گیرد تا چشم التهاب زیادی را تحمل نکند.

همچنین اگر آسیب عنبیه آنقدر وسیع باشد که لازم باشد از عنبیه مصنوعی با رنگ خاص استفاده شود، بیمار باید مدت بیشتری برای پیوند منتظر بماند.

خطر افزایش فشار داخلی چشم

با آن که عنبیه مصنوعی بخوبی توانسته است پاسخگوی نیاز بیمارانی که به هر دلیل دچار آسیب عنبیه شده اند، باشد و با کمترین عارضه مشکل بینایی و زیبایی آنها را برطرف کند، اما مانند هر عمل جراحی دیگری عوارضی د ارد که با دقت و نظارت جراح، پیشگیری از آن امکان پذیر است.

مهم ترین عوارض این عمل، افزایش فشار چشم است که این موضوع با معاینه چشم و کنترل مرتب آن قابل پیشگیری است.

پس در این مورد مراجعه به چشم پزشک در زمان های تعیین شده بسیار مهم است، چراکه با افزایش فشار داخلی چشم، خطر ابتلا به آب سیاه یا گلوکوم نیز شدت می گیرد.

پیوند عنبیه عمل زیبایی نیست

این متخصص چشم با اشاره به کاربرد دیگر عنبیه های مصنوعی که امروزه از روی ناآگاهی نسبت به عوارض این نوع عمل، رواج یافته است، توضیح می دهد: برخی افراد به هر دلیلی مایلند که رنگ طبیعی چشم خود را تغییر دهند.

در این موارد، جراح یک عنبیه مصنوعی را که فرد متقاضی، رنگ آن را انتخاب کرده است، طی یک عمل جراحی بر عنبیه طبیعی قرار می دهد.

این عمل جراحی از سوی چشم پزشکان به هیچ وجه توصیه نمی شود و با توجه به عوارضی که می تواند برای بیمار داشته باشد، باید از انجام آن خودداری شود.

جالب است بدانید که خطر افزایش فشار چشم و بروز عفونت از مهم ترین عوارض این عمل محسوب می شود، بویژه آن که نتایج عمل پیوند عنبیه با هدف زیبایی، نتایجی چون التهاب شدید داخل چشم ، آب سیاه و آسیب قرنیه را به دنبال داشته است.

منبع:تبیان

از چشم‌تان دائماً آب می آید؟

چشم های دائما خیس، یا آب ریزش چشم ها به حالتی گفته می شود که به طور مداوم و یا شدید از چشم ها آب بیاید. آبریزش چشم ها می تواند در اثر تولید بیش از حد اشک، التهاب چشم ها و یا کاهش دفع اشک از طریق بینی باشد.

علل متعددی باعث آبریزش چشم ها می شوند. هر نوع التهابی در چشم می تواند باعث بروز این مشکل گردد مثل: عفونت چشم، آلرژی (حساسیت) چشم و وجود یک جسم خارجی در چشم (مثل مژه).

اشک تولید شده در چشم ها به طور طبیعی از طریق سوراخ های ریزی در لبه داخلی پلک ها و نزدیک بینی، وارد مجرای اشکی و بینی و سپس از آنجا دفع می شود.

اگر مجرای اشکی به هر دلیلی بسته شود، دچار اشک ریزش دائمی چشم ها خواهید شد.

نوزادان

در نوزادان، علت شایع اشک ریزش دائمی چشم ها، انسداد (بسته بودن) و یا باز نبودن کامل مجرای اشکی است.

اشک های خارج شده از چشم نوزاد ممکن است خشک و سفت شود، ولی لزوما به علت عفونت چشم نیست.

طی چند ماه، بیشتر انسداد مجرای اشکی در نوزادان به طور خود به خود برطرف می شود.

کودکان

علل شایع آبریزش دائمی چشم ها در کودکان عبارتند از:

- آلرژی (حساسیت)

- عفونت ویروسی چشم ها (ورم ملتحمه ویروسی)

افراد بزرگسال

علل شایع اشک ریزش دائمی در افراد بزرگسال عبارتنداز:

- التهاب و ورم پلک چشم (بلفاریت)

- انسداد یا گرفتگی مجرای اشکی

- سرماخوردگی

- خشکی چشم ها (کاهش تولید اشک)

- اکتروپیون (برگشت لبه پلک به سمت بیرون)

- انتروپیون (برگشت لبه پلک به سمت داخل)

- وجود یک جسم خارجی در چشم مثل مژه یا گرد و خاک

- تب یونجه (یک نوع آلرژی فصلی)

- عفونت مجرای اشکی

- رشد مژه ها به سمت داخل چشم

- تحریک و سوزش قرنیه چشم (جلوی چشم)

- چشم صورتی (ورم ملتحمه چشم)

- بیماری تراخم چشم

عللی که به میزان کمتر باعث آبریزش دائمی چشم ها می شوند، عبارتند از:

- ضربه به چشم و یا سایر صدمات چشمی

- سینوزیت مزمن

- گلوکوم (آب سیاه چشم) مادرزادی یا گلوکوم زودرس در نوزادان

- سندرم نرمی و سستی پلک چشم

- سایر بیماری های التهابی

- اشعه درمانی (رادیوتراپی یا پرتودرمانی)

- آرتریت روماتوئید

- سارکوئیدوز

- فلج عصب هفتم (آسیب عصب صورت)

- سندرم شوگرن (این سندرم اغلب باعث خشکی چشم ها و دهان می شود)

- سندرم استون جانسون

- جراحی بینی و یا چشم

- بیماری های غده تیروئید

- تومورهایی که سیستم دفع اشک را مختل می کنند

- بیماری گرانولوماتوز وگنر(واسکولیت سیستمیک مزمنی است که رگ های خونی کوچک تا متوسط را غالباً در دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی و کلیه ها درگیر می نماید)

داروهایی که باعث آبریزش چشم ها می شوند عبارتنداز:

- اپی نفرین

- داروهای شیمی درمانی

- آگونیست های کولینرژیک

- قطره های چشمی

چه موقع نزد پزشک برویم؟

آبریزش چشم ها ممکن است خودبخود برطرف شود.

اگر خشکی چشم ها باعث آبریزش آنها شود، استفاده از قطره اشک مصنوعی به میزان 4 تا 5 بار در روز و یا گذاشتن کمپرس گرم (مثل حوله گرم) روی چشم ها برای مدت چند دقیقه می تواند برای رفع اشک ریزش مفید باشد.

اگر آبریزش چشم های شما همچنان ادامه داشت، نزد چشم پزشک بروید.

اگر همراه با آبریزش چشم ها، علائم زیر را داشتید، فورا نزد پزشک بروید:

- کاهش بینایی چشم

- درد اطراف چشم

- احساس وجود یک جسم خارجی در چشم

منبع:تبیان

17 نکته بعد از عمل جراحی آب مروارید چشم

کاتاراکت یا آب مروارید از شایع‌ترین بیماری‌های چشمی است که باعث کدر شدن عدسی چشم می شود. معمولا علل زیادی در بروز آب مروارید موثرند، ولی افزایش سن مهم‌ترین عامل در بروز این بیماری است.

دکتر محمد زارع جوشقانی، فوق تخصص پیوند قرنیه و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره بیماری آب مروارید چشم می گوید:

«در سنین بالا ممکن است عدسی چشم دچار تیرگی ‌شود؛ مانند پنجره‌ای که کدر شده و باید تمیز شود. در کاتاراکت هم باید با کار گذاشتن لنز مناسب، دید دقیق و بهتری را برای فرد فراهم کرد.

چشم مانند دوربین عکاسی دارای لنزهای متعددی است.

مهم‌ترین لنز چشم همان قرنیه است. سطح قرنیه مانند یک لنز با قدرتی مشخص عمل می‌کند.

هر عاملی که تیره شدن قرنیه را سبب شده و نور نتواند از آن عبور کند، باعث از بین رفتن دید می‌شود.

در این زمان یکی از روش‌ها برای بهبود دید بیمار آن است که با روش‌های مختلف لایه‌ای، کامل، گذاشتن ابزاری خاص و ... قرنیه را تعویض و اصلاح کنیم.

عواملی نظیر ضربه، عفونت، قارچ، عوامل ارثی و مادرزادی و ... می‌توانند به عنوان عامل بیماری‌های قرنیه مطرح شوند.»

تنها راه درمان آب مروارید چشم، عمل جراحی می باشد.

مراقبت های بعد از عمل جراحی کاتاراکت

1- چند روز اول بعد از عمل جراحی با کوچک ترین فشار، زخم ممکن است باز شود. بنابراین محافظ پلاستیکی را به خصوص هنگام خواب به چشم داشته باشید.

2- محافظ پلاستیکی قابل شستشو است، لذا روزانه با آب و صابون شسته شود.

3- داروها را طبق دستور پزشک استفاده کنید و از استفاده خودسرانه آنها خودداری نمایید.

4- در هر مراجعه به پزشک، داروها را با خودتان ببرید و یا نام آن ها را به خاطر بسپارید.

5- بهتر است قطره چشمی توسط فرد دیگری در چشم شما چکانده شود.

6- در هنگام چکاندن قطره چشمی نباید نوک قطره چکان با سطح قرنیه، مژه ها یا پلک تماس پیدا کند.

7- در صورتی که بیش از یک نوع قطره استفاده می کنید، قطره دوم حداقل 5 دقیقه بعد از قطره اول ریخته شود.

8- بعد از چکاندن قطره، حداقل یک دقیقه چشم ها را ببندید و از پلک زدن های شدید خودداری کنید.

9- تا یک هفته از سجده کردن در هنگام نماز خودداری کنید و مهر را با دست به پیشانی نزدیک کنید.

10- پنج روز بعد از جراحی آب مروارید بدون عارضه، استحمام بلامانع است.

11- مطالعه، تماشای تلویزیون و فعالیت های عادی زندگی که توام با فعالیت شدید جسمانی نباشد بلامانع است. انجام فعالیت شدید جسمانی پس از جراحی کاتاراکت عواقب جبران ناپذیری را به همراه دارد.

12- سرما یا گرمای هوا آسیبی به چشم عمل شده وارد نمی کند.

13- به محض ایجاد درد چشم، قرمزی، حساسیت به نور، کاهش دید و ترشح چرکی از چشم فورا به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که به جراح خود دسترسی نداشتید، به درمانگاه اورژانس چشم مراجعه کنید.

14- دید شما در چند روز اول بعد از عمل جراحی ممکن است کامل نباشد که احتمالا به علت ورم موقتی قرنیه و یا وجود بخیه ها است.

15- بعد از جراحی آب مروارید، در صورتی که شماره لنز شما بر اساس بهترین دید دور تعیین شده باشد، برای دید نزدیک نیاز به عینک مطالعه خواهید داشت.

16- کپسول عدسی ممکن است ماه ها یا سال ها بعد از عمل کدر شده و باعث کاهش بینایی شود. این پدیده به سهولت و با لیزر به طور سرپایی درمان می شود.

17- بسیاری از افراد در معرض مشکلات و بیماری های چشمی نظیر آب سیاه چشم و جدا شدن شبکیه هستند. این بیماری ها در افرادی که تحت جراحی های چشم قرار گرفته اند، حتی اگر نتیجه عمل موفقیت آمیز باشد شایع تر است و چون در مراحل اولیه، این بیماری ها بدون علامت واضح هستند، همه افراد به خصوص کسانی که جراحی های چشم داشته اند، باید در فواصل منظم (حداقل یک بار در سال) توسط چشم پزشک معاینه شوند تا در صورت وجود این مشکلات، درمان به موقع انجام پذیرد.

منبع:تبیان

چرا چشم‌هایم می‌سوزند؟

در این مطلب علل سوزش چشم ها، راه های درمان و همچنین نحوه جلوگیری از بروز مجدد این مشکل را برایتان می گوییم.

سوزش چشم ها معمولا نشان دهنده وجود یک مشکل دیگر در چشم ها هستند.

سوزش چشم ها، شایع ترین علامت سندرم خشکی چشم ها، بلفاریت (التهاب ورم پلک)، چشمان صورتی و آلرژی های چشمی است.

اما سوزش چشم ها دلایل دیگری نیز دارد که یکی از رایج ترین آن ها وجود یک جسم خارجی (مثل سنگریزه) در چشم هاست.

در بیشتر موارد، با برطرف شدن علت سوزش چشم ها، این مشکل بهبود می یابد و علائم آن از بین می روند.

سوزش چشم ها نیز علائم مخصوص به خود را دارد که عبارتند از:

- آبریزش چشم ها

- قرمزی چشم

- درد چشم

- ترشحات چشم

- تولید بیش از حد اشک

- احساس سوزش

- خارش چشم

اما سوزش چشم ها خودش می تواند علامت یک مشکل دیگر چشمی باشد. بیماری های چشمی مختلفی وجود دارند که سوزش چشم یکی از علائم آن ها ست. این بیماری های چشمی عبارتند از:

- ورم ملتحمه

- بلفاریت

- سندرم شوگرن

- خشکی چشم ها

- فوتوفوبی (حساسیت چشم ها به نور)

- روزاسه

- گرانولوماتوز وگنر (یک واسکولیت سیستمیک مزمنی است که عروق کوچک تا متوسط را درگیر می نماید)

دلایل سوزش چشم ها کدامند؟

متأسفانه علل زیادی باعث سوزش چشم ها می شوند. در بیشتر موارد، یک عامل محیطی باعث ایجاد این مشکل می شود و با دور شدن فرد از آن محیط، چشم ها بهبود پیدا می کنند.

علل محیطی سوزش چشم ها عبارتند از:

- گرد و غبار هوا

- ورزش باد

- آفتاب سوختگی

- مواجهه با نور خورشید

- دود سیگار

- مواد شیمیایی محرک موجود در هوا

- سایر مواد شیمیایی محرک مثل کلر موجود در آب استخر شنا

- اسپری مو (مثل تافت) یا رنگ مو و دکلره کردن

- دود و آلودگی هوا

علل آلرژی چشمی که باعث سوزش چشم ها می شوند عبارتند از:

- گرده گل و گیاه

- گرد و خاک

- قارچ های هوا

- پر، پشم و موی حیوانات خانگی

- مواد معطر و خوشبو کننده مثل عطر، ادوکلن، خوشبوکننده هوا (اسپری ها و عود)

بیماری هایی که باعث سوزش چشم ها می شوند عبارتند از:

- سندرم خشکی چشم ها

- ورم ملتحمه چشم

- بلفاریت

- چشمان صورتی

- سندرم شوگرن

- فوتوفوبیا (حساسیت چشم به نور)

سایر علل عبارتند از:

- افزایش سن: همزمان با افزایش سن، بدن و از جمله چشم ها چربی کمتری تولید می کنند. کاهش چربی در پرده اشکی چشم باعث تبخیر سریع تر اشک از سطح چشم ها و ایجاد نقاط خشک روی آن ها می شود. این نقاط خشک باعث سوزش چشم ها همراه با بروز علائم دیگر می گردد.

- داروها: اگر اخیرا مصرف داروی جدیدی را شروع کرده اید و به طور ناگهانی دچار سوزش چشم ها شده اید، به پزشک خود بگویید. شاید این دارو باعث سوزش چشم شما شده است که پزشک می تواند به راحتی با تغییر نوع دارو، مشکل شما را بر طرف کند.

- نور زننده و درخشان

درمان سوزش چشم ها

همان طور که قبلا هم گفته شد، دور شدن از محیطی که باعث سوزش چشم ها شده است، مهم ترین راه درمان این مشکل است، مثلا دور شدن از محیط پر از گردوخاک و یا محیط پر از دود سیگار.

در بیشتر موارد، عوامل محیطی ذکر شده در بالا باعث سوزش چشم ها می شوند و دوری از این نوع محیط ها باعث بهبودی شما می گردد.

استفاده از اشک مصنوعی به میزان 4 تا 6 بار در روز نیز می تواند سوزش چشم ها را تسکین دهد.

استفاده از قطره های چشمی بدون تجویز پزشک (به جز اشک مصنوعی) علائم سوزش چشم ها را بدتر می کند. لذا هیچ وقت بدون تجویز پزشک، از قطره های چشمی استفاده نکنید.

با مراجعه به پزشک و تجویز او می توانید از داروهای آنتی هسیتامین (به شکل قرص، قطره چشمی و پماد) استفاده کنید که برای درمان سوزش چشم ها مفید است. این داروها، آلرژی یا حساسیت را بهبود می دهند.

هشدار

اگر ترشحات چشمی غلیظ (قی چشم) و سبزرنگ مشاهده کردید، بایستی فورا به پزشک مراجعه کنید.

همچنین اگر نسبت به نور حساسیت داشتید (فوتو فوبی) و یا چشمتان شدیدا درد می کرد و یا تغییری در بینایی خود مشاهده کردید، این ها می تواند علامت وجود یک مشکل بدتر باشد و بایستی فورا به چشم پزشک مراجعه کنید.

منبع:تبیان

اصولا سردرد علل مختلفی دارد که یکی از این عوامل مربوط به مشکلات بینایی است و در کنار بررسی چشم، موارد دیگر نیز نیاز به پیگیری دارد.

سردرد یکی از شایع ترین شکایات در سلامتی می باشد و تقریبا فردی یافت نمی شود که آن را بارها تجربه نکرده باشد. غالب این سردردها مسئله جدی را به دنبال ندارند و عمدتا به دنبال استرس و اضطراب، خستگی، گرسنگی و یا مصرف بعضی از غذاها و یا قرار گرفتن در شرایط نامساعد ایجاد می گردند.

اگرچه بسیاری اعتقاد دارند که سردرد غالبا خبر از وجود مشکلات چشمی می دهد، اما واقعیت این است که بیشتر این گونه سردردها منشا دیگری دارند و کارهای طولانی مدت چشمی مانند مطالعه ممکن است فقط میزان وقوع و یا شدت آن را بیشتر کند.

یکی از شایع ترین انواع سردردها، نوع Tension Headache یا همان سردرد عصبی می باشد که عمدتا در ناحیه پیشانی، شقیقه ها، اطراف و پشت چشم و حتی ناحیه گردن حس می شود.

این نوع سردرد ناشی از تغییرات نامناسب و موقتی در شرایط زیستی روزانه انسان است، به عنوان مثال کار کردن در شرایط پر استرس، کار کردن و یا رفت و آمد در محیط های با آلودگی بالای هوا، کارکردن در محیط با نور نامناسب، کار کردن و یا رفت و آمد در محیط های با آلودگی صوتی، گرسنگی، مصرف نکردن موقت بعضی از موادی که فرد به آن عادت دارد مثل چای و قهوه، خوابیدن در شرایط نامساعد مثلا خواب در محیط های پر سر و صدا، اضطراب و ایجاد انقباض و فشار بیش از حد در ناحیه فک و دندان ها، و حتی جوییدن آدامس به مدت طولانی می تواند از دلایل این نوع سردرد باشد.

طبعا در این گونه شرایط، کار چشمی می تواند از عوامل تشدید کننده سردرد باشد و نه علت ایجاد آن. این نوع سردردها غالبا گذرا هستند و به خوبی به داروهای مسکن معمولی پاسخ می دهند، اما حذف و یا بهبود شرایط زیستی مهم ترین نقش را در کاهش دفعات بروز سردردهای عصبی خواهد داشت.

در این گونه سردردها، خود فرد به مراتب بهتر از هر پزشکی قادر خواهد بود علت ایجادکننده سردرد خویش را پیدا کند که در این صورت با اجتناب از آن، مهم ترین قدم را در درمان و پیشگیری برداشته است.

میگرن نوع دیگری از سردرد می باشد که تقریبا از هر ده نفر یک نفر به آن گرفتار می شوند. این نوع سردرد در خانم ها شایع تر از آقایان می باشد و می تواند جنبه ارثی نیز داشته باشد.

از مشخصات آن می توان از سردردهای ضربان دار، یک طرفه، همراه با تهوع و استفراغ و داشتن حساسیت به نور و صدا و حتی بو را نام برد.

بعضی از عوامل می توانند سبب شروع حمله میگرن گردند که از آن جمله می توان از مصرف بعضی از خوراکی ها مثل پنیر کهنه یا غذاهای نیتریت دار مانند سوسیس نام برد.

همچنین تغییرات هورمونی در سیکل ماهانه خانم ها و یا بارداری، اضطراب و استرس ها و هیجانات روحی، تغییرات محیطی مانند نور فلورسنت یا صفحه مانیتور کامپیوتر و یا تغییر دمای محیط از دیگر عوامل شروع کننده حملات میگرن محسوب می گردند.

افراد با سردردهای میگرنی باید با نظر پزشکان متخصص مغز و اعصاب و بر اساس شدت و تعداد حملات میگرن، تحت درمان های لازم برای کنترل سردرد و یا پیشگیری از وقوع سردرد قرار بگیرند.

معمولا بیماری های چشمی که ایجاد سردرد می نمایند، غالبا پر سر و صدا و علائم دیگری مانند تاری دید، دیدن هاله اطراف نورها، حساسیت شدید به نور، و درد و قرمزی و التهاب در ناحیه چشم را نیز ایجاد می کنند.

وجود عیوب انکساری تصحیح نشده در چشم مانند دوربینی و آستیگمات معمولا علت ایجاد سردرد نیستند، اما در افرادی که زمینه سردردهای عصبی و یا میگرنی را دارند، می تواند سبب تشدید و افزایش حملات سردرد گردد.

باید دانست که این گونه اختلالات چشمی عمدتا ایجاد خستگی زودرس در چشم می نمایند و طبعا تصحیح آن به افزایش کارآیی چشم کمک خواهد کرد.

دکتر علیرضا کشتکار جعفری، متخصص و جراح چشم در این باره اظهار کرد:

«وجود انواع عیوب انکساری چشم مانند آستیگمات و دوربینی در صورت مطالعه و انجام کارهای ظریف مانند گلدوزی، معمولا سردرد به همراه دارد.

اصولا سردرد علل مختلفی دارد که یکی از این عوامل مربوط به مشکلات بینایی است و در کنار بررسی چشم موارد دیگر نیز نیاز به پیگیری دارد.

انحرافات نهفته چشم از دیگر علل چشمی مولد سردرد است. بعضی افراد در ظاهر لوچی چشم ندارند، ولی این انحراف به طور نهفته در چشم آنها وجود دارد و به دنبال مطالعه، موجب درد چشم و در نهایت سردرد می‌شود.

بالا بودن حاد فشار داخل چشم نیز در بعضی مواقع باعث درد چشم، تهوع و سردرد می‌شود.

همچنین کارهای چشمی نزدیک و دقیق برای بیمارانی که زمینه سردردهای میگرنی دارند، حمله سردرد را به همراه دارد و این بیماران باید توسط متخصص اعصاب تحت درمان قرار گیرند.

معمولا فرد با شماره‌های پایین چشم دچار سردرد نمی‌شود. واکنش افراد نسبت به شدت بیماری‌ها متفاوت است و بعضی مواقع بیماری که اختلال انکساری متوسط رو به بالا دارد دچار سردرد نمی‌شود، در حالی که فردی با آستیگماتیسم در حد کم سردرد دارد و به همین خاطر معاینات منظم چشمی توسط پزشک برای همه افراد توصیه می‌شود.

کودکان خیلی سریع با عینک زدن کنار می‌آیند، ولی برای بزرگسالان که در روزهای اول استفاده از عینک به سردرد دچار می‌شوند، توصیه می‌شود ابتدا در خانه و در زمان استراحت عینک بزنند و به تدریج میزان آن را افزایش دهند.»

منبع:تبیان

این مطلب به شما می گوید که چرا کیست ها روی پلک چشم ایجاد می شوند، چگونه می توان آن ها را درمان کرد و از همه مهم تر اینکه چطور می توان از بروز آن ها جلوگیری نمود.

انواع زیادی از کیست های پلک چشم وجود دارند. کیست پلک چشم بایستی توسط پزشک معاینه شود و در صورت نیاز، آن را برداشت.

گاهی اوقات این کیست ها درد دارند و گاهی اوقات درد ندارند.

کیست پلک چشم می تواند عفونت کند و چهره فرد را بدشکل نماید. اگر عفونت این کیست زیاد باشد، روی بینایی شخص تأثیر می گذارد.

برخی از این کیست ها با گذشت زمان خودبخود از بین می روند، ولی برخی دیگر نیاز به داروهای آنتی‌بیوتیک و عمل جراحی برای درمان دارند.

علائم کیست پلک چشم

- برآمدگی روی پلک یا اطراف چشم

- قرمزی

- ورم پلک

- سوزش

- بدرنگی

- ترشحات

- پوسته چشم

- درد

- احساس ناراحتی هنگام چشم بهم زدن

- احساس خارش

بسیاری از افراد می فهمند که کیست در حال تشکیل یا بیرون زدن است، در حالی که برخی متوجه ایجاد آن نمی شوند.

اگر شما هر یک از علائم بالا را داشتید، بهتر است چشم های خود را نمالید و یا به آنها دست نزنید.

یکی از علل مهم بروز کیست پلک چشم، باکتری است.

علل کیست چشم

انتقال آلودگی ها، گرد و خاک، باکتری و ... به چشم ها می تواند باعث ایجاد کیست پلک چشم شود.

بیشتر علل کیست پلک عبارتند از:

- باکتری استافیلوکوک

- بسته شدن مجرای چشم

- عدم رعایت بهداشت

- تماس چشم با آلودگی ها

- بلفاریت (التهاب پلک) طولانی مدت

- مواد آرایشی چشم تاریخ گذشته

- پاک نکردن آرایش چشم موقع خواب شب

- زدن دست آلوده به چشم ها

انواع کیست پلک چشم

1- گل مژه: گل مژه یا آبسه غدد چربی، یکی از معروف ترین انواع کیست پلک می باشد. گل مژه چرکی باعث قرمزی، ورم و سوزش پلک می شود. گل مژه معمولا 1 تا 3 روز وجود دارد، ولی اگر بیشتر طول بکشد نیاز به معاینه پزشک دارد.

2- شالازیون: یک نوع برآمدگی بزرگ روی پلک است. شالازیون معمولا 8 تا 16 هفته طول می کشد تا محو شود. اگر بیشتر از این مدت وجود داشته باشد بایستی با عمل جراحی برداشته شود.

ممکن است درد داشته باشد و یا بدون درد باشد. شالازیون معمولا در اثر باقی ماندن گرد و خاک بعد از عفونت روی چشم ایجاد می شود.

3- کیست غده عرق: این نوع کیست نیز خیلی شایع است. ظاهر این نوع کیست برآمدگی های گرد، براق و شفاف در نزدیکی مجرای اشکی چشم است.

4- کراتوز: این نوع کیست از کراتین پوست و بافت تشکیل شده است و به شکل های مختلفی دیده می شود.

5- کیست انباشته: این کیست ها سفیدرنگ هستند و باعث ورم پلک ها می شوند و دردی ندارند. اگرچه گفته می شود این کیست ها ضرری ندارند، ولی بهتر است برای معاینه چشم ها نزد چشم پزشک بروید.

6- خال گوشتی: این کیست ها معمولا توده های رنگی گوشتی در داخل پلک چشم هستند.

درمان کیست پلک چشم

اگر شما دچار کیست پلک چشم هستید، بهترین کار برای بهبودی آن، رعایت دقیق تر و بهتر بهداشت شخصی است.

دست ها و صورت خود را همیشه تمیز نگه دارید.

هرگز دست های خود را به چشم هایتان نزنید و یا چشم های خود را نمالید، زیرا این کار باعث انتقال میکروب های دست به چشم ها می شود.

اگر آرایش می کنید، بایستی لوازم آرایش قدیمی و تاریخ گذشته خود را دور بیندازید. به خصوص مواد آرایشی مایع مثل ریمل چشم تاریخ انقضای کوتاهی دارند، مثلا تاریخ انقضای ریمل چشم، سه تا چهار ماه است.

همچنین تا بهبودی کیست چشم، دیگر از مواد آرایشی چشم استفاده نکنید. این کار از آلودگی مواد آرایشی چشم به میکروب های کیست نیز جلوگیری می کند.

برای جلوگیری از ایجاد کیست پلک بایستی قبل از خوابیدن هنگام شب، تمام آرایش صورت و چشم خود را به طور کامل پاک کنید.

هرگز اجازه ندهید کسی از لوازم آرایشی شما استفاده کند. همچنین از لوازم آرایشی کسی استفاده کنید، زیرا میکروب ها تبعیضی بین افراد قائل نمی شوند و در صورت استفاده مشترک از لوازم آرایشی، شما را بیمار می کنند.

اگر کیست پلک چشم شما شدید است و یا درد زیادی دارد و یا بیشتر از حد معمول روی چشم شما وجود دارد، به پزشک مراجعه کنید.

پزشک می تواند با تجویز داروهای آنتی بیوتیک، کیست را از بین ببرد و یا با عمل جراحی، کیست شما را بردارد.

همچنین پزشک می تواند سایر راه های جلوگیری از ایجاد کیست را به شما بگوید تا مجددا دچار آن نشوید.

منبع :تبیان

امروزه بسیاری از ما ساعات کاری خود را مقابل صفحه مانیتور سپری می کنیم و وقتی به خانه می رسیم هم خستگی تن خود را جلوی صفحه تلوزیون (یا مجددا مانیتور کامپیوتر) به در می کنیم، اما با خستگی چشمهایمان چه کنیم؟ ‏

‏خستگی و حتی درد چشم ها در برابر مانیتور یکی از شایع ترین مشکلاتی است که کاربران کامپیوتر با آن مواجه اند. مساله ای که بعضی وقتها ممکن است حتی مانع از فعالیت عادی و یا خوابیدن هم شود.

شاید شما هم قبلا گرفتار چنین مشکلی شده اید و حتی به دنبال راه حلی برای آن هم گشته اید. اما چه کار باید کرد؟ ‏

به چشم هایتان زنگ تفریح بدهید

بعضی وقت ها بلند شدن از جلوی کامپوتر خیلی سخت است، اما بهتر است هر نیم ساعت که با کامپیوتر کار می کنید، چند دقیقه ای به چشمانتان استراحت بدهید، بروید و یک نوشیدنی برای خودتان بیاورید. با کسی که قرار است پروژه ای را تحویلش بدهید، کمی تلفنی صحبت کنید. از پنجره به بیرون نگاهی بیندازید یا هر کار دیگری که مستلزم نگاه کردن به صفحه مانیتور نباشد را انجام بدهید. چشم شما قدرشناسی خود را نشان خواهد داد و کمتر بهانه خواهد گرفت. ‏

قانون 20-20-20

برای بخاطر سپاری بهتر و رفع خستگی چشم ها، عده ای قانون 20-20-20 را پیشنهاد می کنند که به این صورت بیان می شود:

هر 20 دقیقه، 20 ثانیه به جایی در 20 قدمی خود نگاه کنید (این 20 قدم چیزی حدود 6 تا 7 متر می شود).

اما ترجیح می دهم این قانون را به این صورت اصلاح کنم: هر 20 دقیقه 20 ثانیه به فاصله دور نگاه کنید و 20 قدم هم راه بروید. اینطوری هم از خستگی چشم ها در امان خواهید بود و هم درد کمر و کتف و شانه ها کمتر به سراغتان می آید. چون توصیه شده است که بعد از مدتی نشستن، بهتر است چند قدم راه بروید. ‏

‏چشم ها را باید شست

بله چشم ها را باید شست، البته خود چشم بلد است این کار را انجام بدهد. پلک زدن مرتب، عمل شستشوی چشم را با استفاده از ماده پاک کننده و محافظ فوق العاده ای به نام اشک انجام می دهد. اما متاسفانه وقتی به شدت به چیزی خیره شده اید (مثلا به صفحه مانیتور) دفعات پلک زدن بسیار کم می شوند و این چیزی است که اصلا خوب نیست و بعد از مدتی ممکن است اشک کاربر محترم را در بیاورد. بهتر است گهگاه چشمانتان را برای چند ثانیه ببندید یا چند بار عمدا پلک بزنید. ‏

هر 20 دقیقه، 20 ثانیه پلک زدن

محققان به کاربران رایانه توصیه کردند، برای رفع خستگی چشم خود باید هر 20 دقیقه، 20 ثانیه پلک بزنند.

محققان متوجه شدند که با انجام یک ورزش ساده می توان خستگی چشم کاربران رایانه را متوقف کرد.

به گفته محققان، این ورزش ساده شامل 20 ثانیه پلک زدن در هر 20 دقیقه و نیز نگاه کردن به یک شی دور از صفحه رایانه برای 20 ثانیه و تمرکز بر روی شی است که در فاصله 20 فوتی (شش متری) قرار دارد.

کاربران رایانه معمولا هر از گاهی دچار علایمی مانند خشکی و خستگی چشم، سردرد و خشکی گردن و مفاصل می شوند، اما این علایم برای افراد زیادی می تواند یک مشکل روزانه باشد که آنها را روانه مطب پزشکان کند.

افرادی که در معرض بیشترین خطر قرار دارند افرادی هستند که سه و یا ساعات بیشتری از روز را مقابل رایانه می گذرانند که می تواند به درد چشم و استفاده از عینک طبی منجر شود.

دکتر «ادوارد مندلسون» از مرکز پزشکی سوت وسترن دانشگاه تگزاس با تاکید بر اینکه کاربران رایانه باید هر 20 دقیقه به مدت 20 ثانیه پلک بزنند، می افزاید:

یک دوره منظم پلک زدن می تواند به این موضوع کمک کند.

پلک زدن یک روش طبیعی برای مرطوب ساختن چشم است و به نرم ساختن و تازگی چشم کمک می کند.

افرادی که دوره های طولانی را در مقابل صفحه رایانه می گذرانند در معرض خطر قرار دارند و این موضوع بویژه برای کارمندان به علت شرایط استریل و غیر طبیعی محیط اداره های مدرن بدتر است.

عادت های خوب برای چشم

وقتی شروع به استفاده از قانون 20-20-20 کردید، سعی کنید این کار را مرتب انجام دهید. در ضمن می توانید این قانون را طوری اصلاح کنید که با شرایط شما سازگارتر باشد. ادامه دار بودن این استراحت بسیار مفیدتر از انجام دقیق آن هر 20 دقیقه یکبار است. ‏

همچنین بهتر است نور صفحه نمایش را متناسب با شرایط خودتان و روشنایی محیط تنظیم کنید.

همچنین بهتر شدن شرایط محیط کار شما نظیر تنظیم روشنایی و تهویه مناسب و حتی دکوراسیون و رنگ بندی خوب می تواند تاثیر زیادی در بهبود سلامت بدن و چشم هایتان داشته باشد. حتی یک تغییر کوچک هم می تواند کمک بزرگی باشد.

نهایتا اینکه، بهتر است در ساعات غیر کاری استفاده از صفحه نمایش را محدود کنید. دل کندن از تکنولوژی اطلاع رسانی خیلی سخت است، ولی یک قدم زدن معمولی می تواند در سلامت و روحیه شما تاثیری بگذارد که به چند دقیقه دوری از صفحه مانیتورتان می ارزد.

منبع:تبیان

کنژکتویت آلرژیک و کراتو کنژکتویت (VKC) معروف به بیماری بهاره چشمی، دو عارضه چشمی شایع در فصل بهار است که به صورت التهابات آلرژیک ظاهر می شود.

کونژکتیویت یا التهاب بافت ملتحمه، به طور عام به قرمزی چشم اطلاق می‌شود. این التهاب ممکن است بوسیله عواملی مانند آلرژن‌ها، محرک‌ها، آسیب‌های فیزیکی، باکتری‌ها یا ویروس‌ها ایجاد شود. برای انتخاب درمان مناسب، دانستن علت ایجاد کننده آن ضروری است.

خوشبختانه اغلب موارد کونژکتیویت، خود محدودشونده هستند و تنها در موارد نادری ممکن است به آسیب ساختمانی چشم یا از دست رفتن دائمی بینایی بینجامند.

در این مقاله درباره کونژکتیویت در اثر مواد آلرژی زا صحبت می کنیم.

دکتر مهدی خداپرست ، معاون درمان بیمارستان چشم پزشکی فارابی گفت:

«در فصل بهار به دلیل گرده افشانی گل ها و گیاهان و درختان، میزان شیوع آلرژی های چشمی افزایش می یابد.

آلرژی های چشمی به شکل های مختلف در افراد ظاهر می شوند که از جمله شایع ترین علایم آنها، قرمزی و سوزش و خارش چشم هاست.

به دلیل اینکه تعداد مواد محرک و آلرژن (آلرژی زا) در محیط زیاد است و مشخص شدن علت بروز آلرژی ها هزینه زیادی دربردارد، پزشکان به دنبال کشف علت بروز آلرژی نیستند و تنها در مراجعه بیمار به مراکز پزشکی، راه های درمان را درپیش می گیرند.

علاوه بر گرده گل ها و درختان، آب و لوازم محل زندگی مانند فرش، رختخواب و حتی برخی لباس ها می تواند سبب بروز آلرژی های چشمی در افراد شود.

علایم دو نوع آلرژی چشمی شایع فصل بهار یعنی کنژکتویت آلرژیک و کراتو کنژکتویت، همانند هم است و درمان این دو نوع عارضه نیز یکسان است.

آبریزش، درد، سوزش و قرمزی چشم ها از جمله عمده ترین علایم کنژکتویت آلرژیک است.

این بیماری بیشتر در فصول گرم سال و بهار شایع است و مکانیسم های ایمنی بدن در آن دخیل است و با توجه به تغییرات بیولوژیک در فصول گرم سال و تغییراتی که در دمای بدن افراد رخ می دهد، این بیماری بروز می کند.

به افرادی که بیماری در آنها نسبت به درمان مقاوم شده است، توصیه می شود که به مناطق سردسیر کشور بروند و یا از کمپرس سرد چشم ها استفاده کنند.

در کراتو کنژکتویت علاوه بر قرمزی و خارش چشم، ترشحات سفید رنگ در داخل چشم ها و حساسیت به نور نیز دیده می شود.

همچنین به افرادی که به آلرژی های چشمی فصل بهار دچار می شوند، توصیه می شود که از مواد، لوازم و محیطی که سبب بروز آلرژی در آنها می شود، دوری کنند.

تجویز آنتی هیستامین و یا برخی کورتون ها به مدت کوتاه و همچنین برخی داروهای سرکوب کننده ایمنی در موارد مقاوم به درمان، از دیگر تجویزهای چشم پزشکان برای رفع آلرژی های چشمی است.»

داروهای درمان کننده کونژکتیویت

درمان‌های دارویی متعددی برای غلبه بر کونژکتیویت آلرژیک وجود دارد.

در موارد خفیف بیماری، ترکیب آنتی‌هیستامین و منقبض کننده عروق به شکل موضعی توصیه می‌شود.

در موارد مقاوم به درمان یا موارد عودکننده، تثبیت کننده‌های ماست‌سل‌ها توصیه می‌شود.

در صورت غیرقابل کنترل بودن علایم با وجود مصرف آنتی هیستامین و تثبیت کننده‌های ماست‌سل‌ها، یک کورتیکواستروئید موضعی با پتانسیل کم را می‌توان برای مدت یک تا دو هفته تجویز کرد.

مصرف کورتیکواستروئیدها خطر ابتلا به کاتاراکت یا گلوکوم را افزایش می‌دهند. بنابراین بیمارانی که تحت درمان با کورتیکواستروئیدها هستند، باید به دقت تحت‌نظر قرار گیرند.

هشدار

هر نوع دارویی باید تحت نظر پزشک و با تجویز او مصرف شود. لذا از مصرف هر گونه دارو به طور خودسرانه خودداری کنید.

نتایج پژوهش اخیر مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران روی بیش از ده هزار فردی که از انواع لنزهای تماسی چشم استفاده می کردند، نشان داد، استفاده از آب استریل و آب اکسیژینه 3 درصد در مراقبت و نگهداری از لنزها، عفونت و زخم قرنیه را در این جامعه آماری نزدیک به صفر رسانده است.

دکتر پرویز زرین بخش، چشم پزشک و رییس مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران گفت:

«به دلیل تامین بخشی از آب شرب شهرها و به ویژه تهران از آب چاه‌ها، افرادی که لنزهای چشمی خود را با آب لوله‌کشی می‌شویند، معمولا به عفونت و زخم قرنیه چشم دچار می‌شوند.

یافته‌های یک پژوهش که اخیرا در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران انجام شده، نشان می‌دهد عفونت قرنیه در افرادی که برای نگهداری و مراقبت از لنزهای خود از آب استریل و آب اکسیژنه 3 درصد استفاده می‌کنند، نزدیک به صفر رسیده است.

طی بررسی‌های انجام شده در این مرکز، مشخص شد آلودگی آب شهرها یکی از دلایل ابتلا به عفونت قرنیه است و از آن پس با ابداع روش فوق، موارد عفونت قرنیه در استفاده‌کنندگان از لنزهای تماس چشم مشاهده نشده است.

عفونت قرنیه مشکلی است که در تمام دنیا گریبانگیر مردم به ویژه استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی است. در ایران به دلیل مساله خشکسالی و بهره‌گیری از آب چاه‌ها و آلودگی آب‌ها به ویژه پایتخت، این عفونت بیش از سایر کشورهاست.

هم‌اینک سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) مشغول بررسی روش‌هایی با هدف کاهش عفونت قرنیه ناشی از مصرف لنزهای تماسی است که نتایج پژوهش پنج ساله انجام شده روی بیش از ده هزار بیمار در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران به نشریه "کنتاکت لنز تودی" از نشریات وابسته به FDA ارسال شده است.

ممنوعیت استفاده از آب لوله‌کشی برای شستن لنز و دست‌ها و شست‌وشوی دست‌ها با آب استریل و لنز با آب اکسیژنه 3 درصد، برای استریل کردن لنز و جالنزی از مقدمات این روش به شمار می‌رود.

شست‌وشوی ریشه مژه‌ها با شامپوی بچه رقیق شده با استفاده از گاز استریل و استریل کردن لنز و جالنزی به وسیله آب اکسیژنه 3 درصد به مدت هر روز 15 دقیقه تا نیم‌ ساعت به عنوان دیگر روش‌های جلوگیری از عفونت قرنیه است.

نخست می‌بایست دست‌ها را با آب و صابون مایع شست‌شو داد. سپس با ژل‌های استریل‌ کننده آن را ضدعفونی کرد و در نهایت با آب جوشیده سردشده، شست‌وشو داد.

علت عفونت با لنزهای تماسی چشم، نخست مستعد شدن چشم به عفونت به دلیل اکسیژن رسانی ناکافی به قرنیه و دوم آلودگی‌هایی است که از طریق دست، لوازم آرایش و آلودگی پلک به لنز و چشم‌ها منتقل می‌شود.

آلوده شدن جالنزی، لنز و محلول‌های نگهدارنده به عنوان دیگر عوامل ابتلا به عفونت قرنیه هستند.

لازم به ذکر است، عفونت قرنیه در مراحل اولیه سبب تاری دید، درد، سوزش، ترشح و در صورت درمان نشدن موجب زخم قرنیه و نابینایی چشم می‌شود.»

در سال 1387 به دنبال شیوع انگل "آکانتامبا" و "میکروب" "پسودوموناس" در تهران، تعداد زیادی از افراد به ویژه استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی چشم، دچار عفونت و زخم قرنیه شدند که پس از بررسی‌های انجام شده، مشخص شد، منشا آن آب شرب آلوده به این میکروب بوده است.

از آن پس در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران، بررسی‌هایی با هدف پیشگیری از عفونت‌های قرنیه که از طریق لنزهای تماسی اعم از سخت و نرم (هارد و سافت) ایجاد شده بود، انجام و منجر به ابداع روش بهره‌گیری از آب استریل و آب اکسیژنه 3 درصد در مراقبت و نگهداری از لنزها شد.

بنا بر گزارش مذکور، این پژوهش طی پنج سال روی بیش از ده هزار فردی که از لنزهای تماسی چشم استفاده می‌کردند و همگی با شیوه فوق به شست‌وشوی لنز، جالنزی و دست خود اقدام می‌کردند، صورت پذیرفت و نتایج آن بیانگر آن بود که به جز دو مورد خاص که عفونت قرنیه آنان ارتباطی با رعایت مسایل بهداشتی ناشی از شست‌وشو نداشت، خوشبختانه در بقیه این جامعه آماری عفونت قرنیه مشاهده نشده است.

11 نکته درباره محلول مخصوص شستشوی لنز

1- هنگام خرید و انتخاب محلول شستشوی لنز با چشم پزشک‌تان مشورت کنید.

2- محلول را از داروخانه‌ها و فروشگاه‌های معتبر خریداری کرده و به تاریخ انقضای نوشته شده روی محلول توجه کنید.

3- بسته به نوع لنزی که استفاده می‌کنید و میزان پروتئینی که روی لنز شما رسوب می‌کند، پزشک شما ممکن است محلول‌هایی را برای از بین بردن پروتئین‌ها پیشنهاد کند. هرچه عمر لنزتان بیشتر باشد، نیاز به این محلول‌ها بیشتر می‌شود، ولی لنزهای قابل تعویض معمولاً نیاز به این محلول‌ها پیدا نمی‌کنند.

4- از قطره‌های چشمی لنز تماسی برای نرم کردن و مرطوب نگه داشتن لنز و چشم خود استفاده کنید.

5- اگر نسبت به مواد شیمیایی موجود در محلول‌های لنز تماسی آلرژی پیدا کردید، بهتر است از محلول‌های بدون مواد نگهدارنده استفاده نمایید.

6- انتخاب صحیح محلول‌های نگهداری کننده لنز، رضایت استفاده با لنز تماسی را افزایش می‌دهد.

7- تمیز کردن لنز موجب ضدعفونی شدن آن نمی‌شود. بنابراین علاوه بر تمیز کردن لنز با سرم شستشو، باید آنها را هر چند وقت یک بار با محلول‌هایی مانند پروکسیدهیدروژن ضدعفونی کرد.

8- محلول‌های نگهداری لنز نرم با محلول‌های نگهداری لنز سخت متفاوت‌اند. بنابراین آنها را به جای یکدیگر استفاده نکنید.

9- نوع محلول نگهداری لنز را بدون مشورت با اپتومتریست (کارشناس بینایی سنج) یا چشم پزشک عوض نکنید.

10- لنز را در آب یا شامپو نگهداری نکنید. بعد از اینکه محلول نگهداری را داخل جا لنزی ریختید، فورا درب محلول نگهداری را ببندید، زیرا محلول به وسیله میکروارگانیسم‌های موجود در فضای آزاد آلوده خواهد شد.

11- هنگامی که لنز روی چشم‌هایتان قرار دارد، از قطره یا پماد چشمی استفاده نکنید.

منبع:تبیان

چشم های ما برای این که تمیز بمانند، اشک تولید می کنند. در واقع هر بار که پلک می زنیم، اشک به طور طبیعی چشم های ما را شسته و تمیز می کند، اما گاهی میزان این اشک بیش از اندازه شده و به اصطلاح سرازیر می شود؛ یعنی بدون این که گریه کنید، بی اختیار اشک می ریزید.

خوشبختانه در بیشتر موارد با رعایت بعضی اصول و در پیش گرفتن روش های طبیعی این دو چشمه جوشان بعد از مدتی خشک شده و به حالت اولیه برمی گردند.

جریان غیرارادی اشک دلایل زیادی دارد و اگرچه مساله خیلی جدی و خطرناکی نیست، اما باعث ناراحتی فرد می شود. با روش های اصولی مقابله با اشک ریزش بی اختیار آشنا شوید.

چرا چشم ها بی اختیار اشک می ریزند؟

شاید کمی متناقض به نظر برسد، اما چشم ها وقتی دچار آبریزش غیرارادی می شوند که با کمبود اشک مواجه باشند.

با بالا رفتن سن، میزان ترشح اشک کاهش می یابد. این کاهش نیز در روند تمیزی چشم ها اختلال به وجود می آورد. مغز برای حل این مشکل به غدد تولید اشک دستور می دهد مایع بیشتری تولید کنند، در نتیجه چشم ها در بیشتر موارد خیس می شوند.

همچنین بررسی ها نشان می دهد علت اشک ریزش بی اختیار در سالمندان، تنگ شدن مجرای اشکی در چشم افراد سالمند است. بر اثر این اتفاق، کانال هایی که وظیفه ی برطرف کردن اشک چشم را بر عهده دارند به درستی عمل نمی کنند. لذا اشک چشم به جای جمع شدن توسط کانال ها،‌ بر روی صورت سرازیر می شود.

پزشکان این اتفاق را حاد تلقی نمی کنند، اما چنانچه فرد سالمند در اثر این اتفاق دارای ناراحتی و استرس باشد، می توان با انجام عمل جراحی نسبت به باز کردن مجرای اشکی اقدام کرد.

البته عوامل دیگری نیز مانند استفاده از لوازم آرایشی چشم، هوای خیلی گرم یا سرد، افزایش مواد حساسیت زا مانند گرد و غبار، التهاب یا خارش زیاد چشم، رشد رو به داخل مژه ها و مسدودشدن مجرای اشک نیز باعث جریان غیرارادی اشک می شوند.

چه باید کرد؟

1- هوای منزل تان را داشته باشید.

گرمای وسایل گرمازا مثل شوفاژ و باد کولر باعث تبخیر اشک شده و رطوبت چشم ها را کاهش می دهند. در نتیجه اشک بیشتری تولید می شود.

وقتی بیرون از منزل باشید کار زیادی از دستتان برنمی آید، اما داخل خانه می توانید مواردی را رعایت کنید تا از جریان غیرارادی اشک جلوگیری شود.

بهترین کار این است که دمای منزل را تنظیم کنید. گرمای زیاد باعث تولید اشک بیشتر می شود. بهتر است دمای خانه تان را بین 18 تا 20 درجه سانتی گراد تنظیم کنید.

هوای اتاق را مرطوب نگه دارید. دستگاه های بخور خیلی موثرند.

اگر دستگاه بخور ندارید یا به هر دلیلی مایل به استفاده از آنها نیستید، در اتاقتان گل و گیاه زیادی نگهداری کنید و به آنها آب زیادی بدهید. گیاهان آب می خورند و هوای اتاق را مرطوب نگه می دارند.

2- از اشک مصنوعی استفاده کنید.

وقتی سطح چشم با کمبود مایع مواجه باشد، مغز دستور می دهد جریان غیرارادی اشک به راه بیفتد. در نتیجه چشم ها پر از اشک می شوند و با این که مایع کافی دارند، همچنان به اشک ریزش ادامه می دهند.

استفاده از اشک مصنوعی که در داروخانه ها به فروش می رسد، باعث می شود فقدان مایع جبران شده و جریان آبریزش اشک کمتر شود. این قطره ها معمولا حاوی سرم شست وشو هستند.

بهتر است از اشک مصنوعی هایی استفاده کنید که فاقد مواد نگهدارنده هستند، در غیر این صورت امکان آسیب به قرنیه وجود دارد. می توانید روزانه دو تا شش بار از این قطره ها استفاده کنید. البته بهترین و موثرترین روش این است که هر نیم ساعت، یک تا دو قطره در هر چشم بچکانید.

3- بیشتر پلک بزنید.

با عمل پلک زدن تمام گردوغبار و باکتری هایی که در چشم ها تجمع کرده اند دفع می شوند. در واقع وقتی پلک می زنیم، اشک در تمام چشم پخش شده و باعث مرطوب شدن دائمی و تمیزی آن می شود.

وقتی دچار مشکل آبریزش چشم می شوید، بخصوص اگر زیاد با رایانه کار می کنید، بیشتر پلک بزنید. ثابت نگاه کردن به صفحه رایانه یا تلویزیون مانع پلک زدن منظم می شود.

4- حواستان به آرایش چشم ها باشد.

اگر از چشم خانم ها اشک می ریزد، حواسشان به لوازم آرایشی شان باشد. اگر بعد از استفاده از لوازم آرایشی، چشم هایتان قرمز یا خیلی زود خیس می شود، معنی اش این است که به آن لوازم حساسیت دارید. احتمال دارد نامرغوب یا حساسیت زا باشند. بهتر است آنها را عوض کنید یا اصلا آرایش نکنید.

5- مراجعه به پزشک.

معمولا آبریزش چشم ها به خودی خود برطرف می شود، اما اگر با رعایت اصولی که اشاره شد باز هم اشک ریزش ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید.

اگر آبریزش چشم ها همراه با کاهش بینایی یا درد و التهاب در اطراف چشم ها باشد، باید بلافاصله به چشم پزشک مراجعه کنید.

6- جراحی مجرای چشم بسته شده.

اگر مجرای چشم بسته شده باشد، اشک در چشم باقی می ماند، چون نمی تواند از راه بینی تخلیه شود. در این جراحی که به صورت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می شود، پزشک متخصص با ایجاد برشی کوچک و تعبیه لوله کوچکی بین گوشه چشم و بینی، گرفتگی را باز می کند و بعد از مدتی این لوله برداشته می شود.

نکته مهم

توجه داشته باشید گاهی وقت ها کمبود آهن، بویژه در صورت خستگی مزمن نیز می تواند دلیلی برای آبریزش چشم ها شود. ذخیره کافی آهن برای اکسیژن رسانی مناسب به بافت های چشم لازم است.

در صورت کمبود آهن، بویژه در خانم ها، کودکان در حال رشد و سالمندان، احتمال بروز این مشکلات چشمی بیشتر می شود.

توصیه های چشمی

کسانى که مایلند چشمان سالمی داشته باشد، بایستى نکات زیر را رعایت کنند:

- به جسم سفید و خیلى شفاف نگاه نکنند.

- از نگاه کردن به خطوط ریز و نقشه هاى خیلى دقیق که موجب صرف نور زیاد است خوددارى شود.

- زیاد گریه نکنند.

- جلوى آتش شدید ننشینند.

– به نور آفتاب شدید نگاه نکنند.

- سعى کنند که باد قوى به چشم برخورد نکند (مثل موتور سوارى و غیره )

- به جسمى مدت زیاد بطور قائم نظر نیفکنند.

- از ورود گردوخاک و دود به چشم ها جلوگیرى کنند.

- از هواى بسیار گرم و هواى بسیار سرد و دیدن اشیای روشن و درخشان که بازتاب نور آنها موجب آزار چشم گردد مثل آینه ای که مقابل آفتاب گرفته باشند، دوری کنند.

- از زیاد بر پشت خوابیدن و خواب در هنگام پرى شکم و خوردن غذاى دیر هضم و خیلى گرم مثل سیر و پیاز بپرهیزند، زیرا موجب آسیب چشم می شود.

- از خوردن بیش از اندازه نمک و غذای شور خودداری کنند.

- از زیاد بیدار ماندن و زیاد خوردن در شب پرهیز نمایند.

- از یبوست شدید جلوگیری کنند.

فرآوری: نیره ولدخانی